Θραύσματα οι σκέψεις
λίγα μα αιχμηρά, κόβουν απόψε
στα δυο ένα φεγγάρι, νόμισμα χρυσό.
Το ένα μισό, μεθυσμένο
τυλίγεται στην υγρασία του καλοκαιριού
αναζητώντας τη θάλασσα
πίσω απ’ τους εξώστες τ΄ουρανού
στο τέλος μιας διαδρομής.
Το άλλο μισό ενέχυρο
για μια χούφτα δάκρια το δώσαμε
να πλημυρίσουμε την κατοικία του δαίμονα
να πλημυρίσουμε την κατοικία του δαίμονα
κι αθόρυβα να τον εξορίσουμε
μέσα από μυστικά περάσματα
στις σκοτεινές συνοικίες
εκεί που ξεψυχούν τ΄αστέρια,
εκεί που ξεψυχούν τ΄αστέρια,
εκεί οπού γεννήθηκε
με ένα ποίημα αντίδωρο
καρφωμένο στην πλάτη
αντί για το μισό φεγγάρι
αντί για το μισό φεγγάρι
που βιαστικά το δώσαμε ενέχυρο.