Άστρο σκοτεινό
ονειροπόλος ήλιος που διαλύθηκε
φλεγόμενος σιωπηλός
υπερκαινοφανής αστέρας
παλλόμενος δημιουργείς μια δίνη
οδό στη Νέκυια
μ’ απανωτές εκρήξεις υστερίας καταρρέεις
διψάς για φως
μες στο σκοτάδι που απλώνεις
βάλθηκες να επιζήσεις
καταβροχθίζοντας ψυχές
κι εκμυστηρεύσεις
που σφαδάζουνε ναυαγισμένες
μέσα στο σύμπαν μελανή οπή
απομεινάρια σάρκινα νεκρά
ουράνιων σωμάτων που λικνίζονται
στις μνήμες των ανθρώπων
αυτών που γεύτηκαν τις μεταμορφώσεις σου
αστέρι της καταστροφής.
Με μια κηλίδα μαύρη ταξιδεύω
στην καρδιά ηλιακή
σημάδι καταραμένο
θαρρείς από τη γενιά του Κάιν.
